Orthopedist, schipper, scheepsbouwer en vrijwilliger Evert Stel weet de afstand tussen zeiler en motorschipper op grootse wijze te verkleinen. "Watersporters doen het met zijn allen!" is zijn credo. Zoals velen hem als bootjes gek betitelen, zijn z'n nautische verhalen een ode aan het leven op het water en meer. Het gaat veelal gepaard met een onbaatzuchtige levensinstelling en liefde voor de medemens, gelardeerd met zijn - vaak- zo typische humor.
Het is 230 pagina's lang 'biechtstoel', zoals het column in de Waterkampioen. Toch zit er een goed verhaal in en het is met recht een nautische biografie.
Wat een bijzonder boek heb je geschreven. Vaak met een glimlach zitten lezen, maar wat me vooral opviel dat je zo'n doorzetter bent. Enorm. Hartstikke goed.
Ik heb een aantal avonden niets aan mijn man gehad. Hij heeft de hele tijd liggen schuddebuiken op de bank tijdens het lezen.
Heel herkenbaar maar humoristisch neergezet. Het is een boek wat pakkend is en wat je niet weglegt. Ik had de neiging het in één keer uit te lezen.
Ik heb van mijn vrouw het boek "Bootjesgroei"gekregen en - ondanks de drukte van Oerol - het in een adem uitgelezen! Wanneer komt de film uit? De nieuwe "Kluun"is geboren.
Je hebt wel een heel bijzonder boek geschreven. Mijn zoon heeft me tijdens het lezen regelmatig zien schaterlachen. Dit wekte zijn nieuwsgierigheid. Hij is 18 jaar en heeft nog nooit een boek gelezen. Dit is zijn eerste boek en hij verslindt het!
Ik wil even kwijt dat ik bij lezing in een prettige flow zat en heb genoten van uw boek en schrijfstijl met de heerlijke humor en zelfspot.
Op 1 juni startten we voor 2,5 maand met onze Scandinavië-reis. Tijdens onze heenreis heb ik zelfs met een dikke 7Bft nog smakelijk om je boek gelachen Evert. Helaas herken ik vele zaken. Ron is er nog niet toe gekomen om het te lezen (de schipper had het héél druk) maar ik wil nu alvast zeggen dat ik het zeer geslaagd vind. Ik heb het ook al diverse mensen aangeraden.
Maar dit is toch sterk, dat op het moment dat jullie mij deze mail sturen, zit ik me net te verkneuteren, met een glas wijn en knapperend haardvuurtje, met je boek Bootjesgroei.
Een vlucht A'dam-Riga en een terras in Riga waren voldoende om het boek in 2 maal één adem uit te lezen. Man, wat heb ik ervan genoten.
Als niet lezer, ben ik gisteravond begonnen in je boek en kon niet meer stoppen. Om 03.00 uur werden de ogen wel heel zwaar, was de fles wijn leeg en was ik waar ik wezen wilde, na de Nolimit episodes. Vandaag op het strand heb ik je boek uitgelezen.
Het boek geeft weer wat hij allemaal voor elkaar krijgt, maar ook wat er – door allerlei oorzaken - mis gaat. Met name dat laatste maakt het tot een fascinerend verhaal.Varen, vermaken en vermogen…
De wintertijd is voor veel bootbezitters tijd om onderhoud aan het schip te plegen en/of de nodige veranderingen door te voeren, die van de zomer bleken nodig te zijn om de levensduur, het comfort of de betrouwbaarheid van hun trotse bezit te vergroten. Daarin zijn twee categorieën te onderscheiden, namelijk de ‘doe-het-zelvers’ en de ‘uitbesteders’. De ‘uitbesteders’ zitten meestal wat beter in de slappe was en laten hun schip onderhouden door derden. De ‘doe-het-zelvers’ kunnen we nog weer opsplitsen in twee categorieën, namelijk de eigenaren die het klussen zelf uitvoeren omdat ze het gewoon leuk vinden, en een categorie die gewoonweg niet de financiële middelen heeft om alles uit te besteden.
Ik behoorde altijd tot beide groepen, want de wens om een mooiere en betere boot te hebben was er altijd, maar het budget ontbrak meestal en ik heb altijd geweigerd geld te lenen voor een boot om het vervolgens de naam ‘Rabootje’ te moeten dopen! Dat betekent zelf maken wat je zelf kunt maken… Het klussen bleek ontspannend en mindsettend, maar werkte ook verslavend. Steeds weer ontsproten er nieuwe verlangens, nieuwe ideeën en nieuwe mogelijkheden in mijn brein en zo begon mijn nautische reis. Ongemerkt leidde het ook tot de opbouw van een klein vermogen, want steeds weer kocht ik een oud scheepje, knapte het eigenhandig op en verkocht het later met winst, totdat ik genoeg vermogen had opgebouwd om een nieuwe droom vanaf de tekentafel helemaal zelf te verwezenlijken. Dat zie je ook vaak bij bouwvakkers die veelal de mooiste huizen bezitten. Ze kopen een oud boerderijtje, knappen het op en verkopen het voor meer. Als ze deze exercitie een aantal keren herhalen, boeren ze lekker vooruit en bouwen vermogen op.
Op socialmedia ben ik ook lid/volger van een aantal watersportgroepen en zie de posts voorbij komen met diverse vragen over techniek e.d. Heel af en toe zie ik ook een ‘diehard’ voorbij komen die een groot project aangaat om zijn hang naar het varen te verwezenlijken. Het eerste gevoel dat er bij me op komt is diep respect, want ik weet hoeveel doorzettingsvermogen en wilskracht er nodig is om je doel te bereiken. Inmiddels heb ik een aantal boeken geschreven, waarin de - veelal hilarische - anekdotes staan beschreven over de avonturen die klussen en varen me opleverden.*
Onlangs was ik alle oude fotoboeken aan het digitaliseren en zo kwamen de vele foto’s voorbij van mijn ‘bootjesgroei’. Uiteindelijk lijkt het een film, want tussen het eerste stalen vletje van amper 6 meter naar een sterk zeeschip van ruim 20 meter waar we nu op wonen, ligt één groot avontuur en leerschool, maar ook een enorme puist werk. Dat werk heeft me ook heel veel plezier heeft gegeven met als eindsaldo, een heerlijk schip dat voor 100% ons eigendom is…
Evert
* Cadeautip: De vijf heerlijke nautische boeken zijn te koop in iedere boekwinkel en bij Bol.com. Met de aanschaf steun je ook nog het prachtige vaardoel www.stichtingvaarwens.nl