Rust en warmte…

De winter staat voor de deur en velen zetten in het najaar hun schip op de kant. Ervaring heeft echter geleerd dat een schip op de wal eerder vorstschade heeft dan in het water. Als het buiten tien graden vriest, dan is dat ook de temperatuur onder in het schip. In het water komt die temperatuur echter nooit zo laag, want dan zou er meer dan een meter ijs moeten liggen… Enfin, wij laten de Meander V altijd in het water en genieten van de winterperiode. Dan is er ruimte in de havens, dan is er rust bij de bruggen en sluizen, dan is de waterwereld een beetje voor ons alleen. Uiteraard liggen we stand-by als invalschip voor Stichting Vaarwens, mocht de MS Vaarwens niet kunnen varen, maar verder genieten we van de onthaasting na een intensief zomer seizoen.
Vorig jaar lagen we al vroeg in december op Terschelling, maar daar was na een dikke week de rust al snel verdwenen. In grote getale kwamen de diehards met hun zeiljachten in de winterkou met een druppel aan de neus en ijs in de snor naar hun favoriete eiland om daar de kerst en de jaarwisseling door te brengen. In no–time lagen er op Terschelling meer schepen in de decembermaand dan op een gemiddelde zomerdag. Sommigen lagen zelfs dubbeldik omdat er geen plekje meer aan de steigers was. Grote zorg voor de havenmeesters, want velen stoken (om wat voor reden dan ook) hun schip warm met een elektrisch kacheltje, gaan frituren, oliebollen bakken en gebruiken andere elektrische bakapparaten om de feestdagen warm en smakelijk door te brengen. Enkele jaren geleden lag tegen middernacht de hele stroomvoorziening er uit en velen zaten die nacht in de kou! Ik stond er bij toen de hoofdzekering in de meterkast werd vervangen. Die meterkast zag er uit of de bliksem er was ingeslagen! Mensen, één advies; ga je ’s winters varen, zorg dat je verwarming in orde is, anders is het afzien!
Wij zijn gelukkig altijd selfsupporting te zijn en niet afhankelijk te zijn van een stopcontact. De CV verwarmt het hele schip en om de sfeer te verhogen - en gelijk een back-up te hebben - ben ik de afgelopen maand aan de slag gegaan om er een kleine extra verwarming in te bouwen. We misten een zichtbaar vlammetje, een warmtebron om lekker bij te zitten, of op te warmen met een beker warme chocomelk (mit shuss uiteraard) na een koude winterwandeling… De kleinste Dickinson kachel verwarmt op de laagste stand met gemak de hele stuurhut van dertig vierkante meter als de temperatuur buiten rond het nulpunt ligt en hij geeft een heerlijk gezellige snorrende warme. We zijn er blij mee!

Wij komen de winter wel weer door in rust en warmte…
Fijne feestdagen, Evert