Orthopedist, schipper, scheepsbouwer en vrijwilliger Evert Stel weet de afstand tussen zeiler en motorschipper op grootse wijze te verkleinen. "Watersporters doen het met zijn allen!" is zijn credo. Zoals velen hem als bootjes gek betitelen, zijn z'n nautische verhalen een ode aan het leven op het water en meer. Het gaat veelal gepaard met een onbaatzuchtige levensinstelling en liefde voor de medemens, gelardeerd met zijn - vaak- zo typische humor.
Het is 230 pagina's lang 'biechtstoel', zoals het column in de Waterkampioen. Toch zit er een goed verhaal in en het is met recht een nautische biografie.
Wat een bijzonder boek heb je geschreven. Vaak met een glimlach zitten lezen, maar wat me vooral opviel dat je zo'n doorzetter bent. Enorm. Hartstikke goed.
Ik heb een aantal avonden niets aan mijn man gehad. Hij heeft de hele tijd liggen schuddebuiken op de bank tijdens het lezen.
Heel herkenbaar maar humoristisch neergezet. Het is een boek wat pakkend is en wat je niet weglegt. Ik had de neiging het in één keer uit te lezen.
Ik heb van mijn vrouw het boek "Bootjesgroei"gekregen en - ondanks de drukte van Oerol - het in een adem uitgelezen! Wanneer komt de film uit? De nieuwe "Kluun"is geboren.
Je hebt wel een heel bijzonder boek geschreven. Mijn zoon heeft me tijdens het lezen regelmatig zien schaterlachen. Dit wekte zijn nieuwsgierigheid. Hij is 18 jaar en heeft nog nooit een boek gelezen. Dit is zijn eerste boek en hij verslindt het!
Ik wil even kwijt dat ik bij lezing in een prettige flow zat en heb genoten van uw boek en schrijfstijl met de heerlijke humor en zelfspot.
Op 1 juni startten we voor 2,5 maand met onze Scandinavië-reis. Tijdens onze heenreis heb ik zelfs met een dikke 7Bft nog smakelijk om je boek gelachen Evert. Helaas herken ik vele zaken. Ron is er nog niet toe gekomen om het te lezen (de schipper had het héél druk) maar ik wil nu alvast zeggen dat ik het zeer geslaagd vind. Ik heb het ook al diverse mensen aangeraden.
Maar dit is toch sterk, dat op het moment dat jullie mij deze mail sturen, zit ik me net te verkneuteren, met een glas wijn en knapperend haardvuurtje, met je boek Bootjesgroei.
Een vlucht A'dam-Riga en een terras in Riga waren voldoende om het boek in 2 maal één adem uit te lezen. Man, wat heb ik ervan genoten.
Als niet lezer, ben ik gisteravond begonnen in je boek en kon niet meer stoppen. Om 03.00 uur werden de ogen wel heel zwaar, was de fles wijn leeg en was ik waar ik wezen wilde, na de Nolimit episodes. Vandaag op het strand heb ik je boek uitgelezen.
Het boek geeft weer wat hij allemaal voor elkaar krijgt, maar ook wat er – door allerlei oorzaken - mis gaat. Met name dat laatste maakt het tot een fascinerend verhaal.Zeekaarten
In het Sinterklaasjournaal was de stoomboot onlangs verdwaald, omdat het licht van de vuurtoren op Texel uit was! Het zette me aan het denken…
Wie koopt ze eigenlijk nog, die grote papieren vellen van elk vaargebied apart? Als je ze aanschafte, waren ze eigenlijk al niet meer up-to-date, want Rijkswaterstaat is het hele jaar door bezig tonnen te verplaatsen vanwege de veranderende dieptestaat in de stromende vaarwateren.
Wekelijks stonden de BAZ-berichten (Berichten aan Zeevarenden) overzichtelijk in de krant. Daarna begon het gepuzzel: met passer en parallelliniaal de exacte posities opzoeken in noorderbreedte en oosterlengte, om op dat kleine puntje de nieuwe ligging van de boei in te tekenen. Haast niemand deed het; de meesten vertrouwden op het zicht om de boei wel te vinden. Ik was er trouw in, zeker in het vaargebied waar we ons vaak bevonden. Het heeft me meer dan eens goede diensten bewezen wanneer het zicht weer eens beperkt was. Wat was ik dan opgelucht als de boei daadwerkelijk lag op de positie waar ik op het kompas naartoe stuurde.
Toen ik onlangs in de serie The Vikings zag hoe de mannen met een drijvertje in een emmer water als kompas overal kwamen waar ze wilden zijn, voelde ik me even een onbenul. Maar goed, zekerheid boven alles — daar ga ik voor.
Met de komst van de Yeoman-kaartplotter was ik al helemaal gelukkig. Een grote muis met een kijkglas en vier lampjes leidde me over de papieren kaart en liet via de GPS zien waar ik was. Even schuiven tot alle lampjes uit waren, en het middelpunt van het kijkglas wees mijn positie aan. Evengoed moest ik mijn kaarten blijven bijwerken, want als die niet kloppen, ben je net zo ver van huis…
Het was voorjaar 2000 toen mijn boxbuurman in Lauwersoog me het allernieuwste WINGPS 3.0-programma toonde op zijn laptop. Ik was meteen verliefd. De papieren kaarten verschenen op het scherm en een cursor gaf mijn positie aan. Tijdens het varen zag je je koerslijn én bleef er een spoor achter van wat je gevaren had. Dát moest ik hebben!
Ik werd er handig in, want met een handscanner kon je vrijwel alle papieren zeekaarten zelf digitaliseren en importeren. Het mooiste was (en is nog steeds) dat je de vertrouwde kaarten van de Hydrografische Dienst herkenbaar op het scherm had.
Nóg mooier: Stentec bood de mogelijkheid de kaarten regelmatig te updaten, zodat ze altijd actueel bleven.
De tijd staat niet stil, en nog steeds durf ik blind op het programma te varen, al dan niet aangevuld met het groene scherm van de radar. Een positie, route of koers naar de stuurautomaat sturen kan met één druk op de knop, en de mogelijkheden zijn eigenlijk onbegrensd. Updaten is kinderspel en het uitwisselen van tochten en waypoints met andere schippers is een feestje — zeker wanneer zij jouw route willen volgen in voor hen nog onbekende gebieden.
Momenteel is de concurrentie groot en het aanbod aan navigatieprogramma’s enorm.
En toch: je zou ze de kost moeten geven die met alleen een telefoon of tablet via Google Maps het open water op gaan. Als de ontvangst wegvalt of de batterij leeg is, mogen onze redders weer uitrukken…
Toch ligt er bij mij altijd een zeekaart op de kaartentafel. Blind vertrouwen op elektronica heb ik wel afgeleerd. Daar staan genoeg verhalen over in mijn boeken. Maar WINGPS blijft voor mij, na ruim veertig jaar, een onwijs plezierig en gebruiksvriendelijk programma.
Al is het maar vanwege de kaarten uit de 1800-serie: de Hydrografische Dienst geeft die lang niet allemaal meer uit, en Stentec komt gelukkig op zeer korte termijn met een mooi alternatief, zodat men nog steeds betrouwbare kaarten mét wekelijkse BaZ-updates aan boord kan gebruiken.