Meanderships header

  • vaars in gangboordOrthopedist, schipper, scheepsbouwer en vrijwilliger Evert Stel weet de afstand tussen zeiler en motorschipper op grootse wijze te verkleinen. "Watersporters doen het met zijn allen!" is zijn credo. Zoals velen hem als bootjes gek betitelen, zijn z'n nautische verhalen een ode aan het leven op het water en meer. Het gaat veelal gepaard met een onbaatzuchtige levensinstelling en liefde voor de medemens, gelardeerd met zijn - vaak- zo typische humor.
  • pikhaaktaferelenHet is 230 pagina's lang 'biechtstoel', zoals het column in de Waterkampioen. Toch zit er een goed verhaal in en het is met recht een nautische biografie.
  • heinoWat een bijzonder boek heb je geschreven. Vaak met een glimlach zitten lezen, maar wat me vooral opviel dat je zo'n doorzetter bent. Enorm. Hartstikke goed.
  • bezemschipIk heb een aantal avonden niets aan mijn man gehad. Hij heeft de hele tijd liggen schuddebuiken op de bank tijdens het lezen.
  • belgen en sluizenHeel herkenbaar maar humoristisch neergezet. Het is een boek wat pakkend is en wat je niet weglegt. Ik had de neiging het in één keer uit te lezen.
  • technospasmenIk heb van mijn vrouw het boek "Bootjesgroei"gekregen en - ondanks de drukte van Oerol - het in een adem uitgelezen! Wanneer komt de film uit? De nieuwe "Kluun"is geboren.
  • spionJe hebt wel een heel bijzonder boek geschreven. Mijn zoon heeft me tijdens het lezen regelmatig zien schaterlachen. Dit wekte zijn nieuwsgierigheid. Hij is 18 jaar en heeft nog nooit een boek gelezen. Dit is zijn eerste boek en hij verslindt het!
    "Als alle boeken zou waren, dan zou ik meer lezen mam".
  • verrassende oefeningIk wil even kwijt dat ik bij lezing in een prettige flow zat en heb genoten van uw boek en schrijfstijl met de heerlijke humor en zelfspot.
    Ik verheug me nu al op herlezen deze zomer op het achterdek van onze nieuwe motorboot (Greenline 33 hybrid) op Loosdrecht of wellicht ergens op het wad.
  • zeevissenOp 1 juni startten we voor 2,5 maand met onze Scandinavië-reis.  Tijdens onze heenreis heb ik zelfs met een dikke 7Bft nog smakelijk om je boek gelachen Evert. Helaas herken ik vele zaken. Ron is er nog niet toe gekomen om het te lezen (de schipper had het héél druk) maar ik wil nu alvast zeggen dat ik het zeer geslaagd vind. Ik heb het ook al diverse mensen aangeraden.
  • de plaat opMaar dit is toch sterk, dat op het moment dat jullie mij deze mail sturen, zit ik me net te verkneuteren, met een glas wijn en knapperend haardvuurtje, met je boek Bootjesgroei.
    Gefeliciteerd kerel met dit resultaat. Dat je redelijk kan kletsen wisten we al, maar het pakkend schrijven is wat anders. Ik moet je echter zeggen dat het je is gelukt. Ga door en schrijf meer!! Piet Wierenga, directeur No Limit Ships B.V.
  • bacchusEen vlucht A'dam-Riga en een terras in Riga waren voldoende om het boek in 2 maal één adem uit te lezen. Man, wat heb ik ervan genoten.
    Bijzonder leuk geschreven en een mooie cadeau tip voor mijn vele water vrienden.
  • berepoatAls niet lezer, ben ik gisteravond begonnen in je boek en kon niet meer stoppen. Om 03.00 uur werden de ogen wel heel zwaar, was de fles wijn leeg en was ik waar ik wezen wilde, na de Nolimit episodes. Vandaag op het strand heb ik je boek uitgelezen.
    Evert mijn complimenten een geweldig boek. Kan niet wachten tot de volgende...
  • kattententoonstellinHet boek geeft weer wat hij allemaal voor elkaar krijgt, maar ook wat er – door allerlei oorzaken -  mis gaat. Met name dat laatste maakt het tot een fascinerend verhaal.
    Hans Papenburg- Motorboot.

Cycli

CycliHet was weer zo ver… Tijdens een dagje ankeren waren de - nog geen 2 jaren oude - accu’s na een paar uren al leeg, terwijl we er volgens de berekeningen en ook vroegere ervaringen zomaar een etmaal mee toe konden. Rondvragen, informeren en googelen levert niks nieuws op, ik wist het eigenlijk allemaal al wel en besef dat onze stroomopslag geld gaat kosten.
Dus, Rudy gebeld van Hoac Marine in Harlingen en die had een klip en klaar antwoord; “Evert, als je 100 keren per jaar een vaarwens hebt en tijdens het stilliggen draait er een heel huishouden op die accu’s, dan maken ze 100 cycli (gedeeltelijk ontladen en laden) per jaar. Als je daar je eigen gebruik zoals ankeren en andere tochtjes bij rekent, dan kom je snel op een paarhonderd cycli! Een accu slijt vaak niet door de kalenderjaren, maar door het aantal cycli. Bij jou worden ze intens gebruikt Evert!”
“Vertel mij wat,” lach ik me bewust van dat feit, “laatst kwam ik met onze vaargast terug van de fotograaf in Volendam en toen hoorde ik beneden een bekend klotsgeluid uit het kombuis komen. Een ijverige vrijwilliger had onze vaatwasser even aangezet terwijl we op de omvormer draaiden… Er liep honderdvijftig ampère uit de accugroep! Gelukkig stond ie nog maar net aan…”

Heb jij permanente ventilatie in de machinekamer Evert?” Ik antwoord bevestigend en Rudy vervolgt; “Zal ik jou eens een aantal echte ouderwetse krachtpatsers bezorgen? Er zit nog een vuldop op om accuwater bij te vullen, want die gel dingen kun je niet bijvullen, maar ze verdampen ook hoor en daardoor gaan ze vaak stuk! Weet je… in de hele visserijvloot vind je zelden het gebruik van zo’n gel ding! Nou jij weer!”
Vanmorgen kwam een kopie van Rudy (zijn zoon) met een bestelbusje vier zware jongens brengen en even later stonden ze aan boord. Toen ik de beurs trok, ging de knaap met vader bellen want hij wist niet wat het kostte. Toen hij glimlachend de telefoon weer in zijn zak stopte zei hij; “Het is goed zo! Voor het goede doel…”, en met een stevige pas liep hij zonder achterom te kijken richting de bestelbus. Ik viel overmand door zoveel goedheid weer eens helemaal stil…

Maar dan komt het nog, en wie niet sterk (meer) is moet slim zijn, want de hele haven is uitgestorven en ik zie even geen helpend handje. Zelfredzaam als ik ben, bedenk ik een manier om de klus te klaren zonder mezelf te blesseren. De hele vaarwensuitrusting komt er aan te pas om de zware jongens onder in het schip te krijgen. De rolstoel als transportmiddel voor die zware krengen, de brancardplaat als glijbaan en de oprijplaten als overbrugging naar de accubak. Na een uurtje hijsen, hijgen en gymnastieken, heb ik de zware jongens beneden zonder mijn zwakke rug en de waardeloze versleten schouders te overbelasten.
We hebben weer stroom!!!

Dank Rudy en Hoac Marine Harlingen. Jullie zijn kenners, kunners en grote klasse!

Evert

 

E-mailadres

Zoeken