Orthopedist, schipper, scheepsbouwer en vrijwilliger Evert Stel weet de afstand tussen zeiler en motorschipper op grootse wijze te verkleinen. "Watersporters doen het met zijn allen!" is zijn credo. Zoals velen hem als bootjes gek betitelen, zijn z'n nautische verhalen een ode aan het leven op het water en meer. Het gaat veelal gepaard met een onbaatzuchtige levensinstelling en liefde voor de medemens, gelardeerd met zijn - vaak- zo typische humor.
Het is 230 pagina's lang 'biechtstoel', zoals het column in de Waterkampioen. Toch zit er een goed verhaal in en het is met recht een nautische biografie.
Wat een bijzonder boek heb je geschreven. Vaak met een glimlach zitten lezen, maar wat me vooral opviel dat je zo'n doorzetter bent. Enorm. Hartstikke goed.
Ik heb een aantal avonden niets aan mijn man gehad. Hij heeft de hele tijd liggen schuddebuiken op de bank tijdens het lezen.
Heel herkenbaar maar humoristisch neergezet. Het is een boek wat pakkend is en wat je niet weglegt. Ik had de neiging het in één keer uit te lezen.
Ik heb van mijn vrouw het boek "Bootjesgroei"gekregen en - ondanks de drukte van Oerol - het in een adem uitgelezen! Wanneer komt de film uit? De nieuwe "Kluun"is geboren.
Je hebt wel een heel bijzonder boek geschreven. Mijn zoon heeft me tijdens het lezen regelmatig zien schaterlachen. Dit wekte zijn nieuwsgierigheid. Hij is 18 jaar en heeft nog nooit een boek gelezen. Dit is zijn eerste boek en hij verslindt het!
Ik wil even kwijt dat ik bij lezing in een prettige flow zat en heb genoten van uw boek en schrijfstijl met de heerlijke humor en zelfspot.
Op 1 juni startten we voor 2,5 maand met onze Scandinavië-reis. Tijdens onze heenreis heb ik zelfs met een dikke 7Bft nog smakelijk om je boek gelachen Evert. Helaas herken ik vele zaken. Ron is er nog niet toe gekomen om het te lezen (de schipper had het héél druk) maar ik wil nu alvast zeggen dat ik het zeer geslaagd vind. Ik heb het ook al diverse mensen aangeraden.
Maar dit is toch sterk, dat op het moment dat jullie mij deze mail sturen, zit ik me net te verkneuteren, met een glas wijn en knapperend haardvuurtje, met je boek Bootjesgroei.
Een vlucht A'dam-Riga en een terras in Riga waren voldoende om het boek in 2 maal één adem uit te lezen. Man, wat heb ik ervan genoten.
Als niet lezer, ben ik gisteravond begonnen in je boek en kon niet meer stoppen. Om 03.00 uur werden de ogen wel heel zwaar, was de fles wijn leeg en was ik waar ik wezen wilde, na de Nolimit episodes. Vandaag op het strand heb ik je boek uitgelezen.
Het boek geeft weer wat hij allemaal voor elkaar krijgt, maar ook wat er – door allerlei oorzaken - mis gaat. Met name dat laatste maakt het tot een fascinerend verhaal.Sterk…
Er verschijnen wel eens adembenemende beelden op social media en/of YouTube van schepen in zwaar weer, waarbij je je verwondert dat het goed gaat. Het gaat ook vaak niet goed en dan volgt er een scheepsramp. De zee is sterk en het blijkt een genadeloze sloopmachine, als je ziet hoe schepen stukgeslagen worden door de woeste golven. Ikzelf heb er diep respect voor en tracht tijdens de bouw van mijn scheepjes ernstig rekening te houden met de verwoestende elementen die je zomaar kunnen overkomen. Als ik de foto zie van de stalen buiskap op de vroegere reddingboot Brandaris, die in elkaar gedrukt is al was er een hunebed op gevallen, dan geeft het weer hoeveel slopende energie er in één golf kan zitten.
Sterk genoeg?
We varen met een voormalige Loodstender, die gebouwd is voor zeeklasse A, maar we hebben het schip omgebouwd tot woonschip door er een grotere stuurhut op te zetten. Eén van mijn angsten is, dat er een grote ruit uit slaat door een overkomende brekende golf, want de vensters zijn toch bijna driekwart vierkante meter. Dus, om het raamkozijn heb ik dikke aluminium hoekprofielen gelast voor de stijfheid en rondom 8 mm gehard dubbel glas er in gelijmd. De voorruiten zijn zelfs 10 mm dik gehard glas! Toch blijft de twijfel in zwaar weer; “Heb ik het wel sterk genoeg gemaakt?”
Te sterk!
De afgelopen week was het bewijs daar, dat het sterk genoeg was! Na 18 jaren waren er enkele thermopane ramen lek en er zat condens tussen. Dan allemaal maar in één keer vervangen, want uiteindelijk gaan ze toch allemaal lekken. De firma TOPwindows heeft alle ramen opgemeten en voor ons in thermopane gehard glas gemaakt. Bij het eerste zijraam - dat ik zelf verving - heb ik een dag lang moeten snijden, breken, beuken en hakken om die ellendige lekke ruit er uit te krijgen en de moed zakte me in de schoenen. Toen ik dat deelde met TOPwindows, besloten ze me te helpen en dat was uiterst welkom. Met vijf man sterk werd er drie dagen gezwoegd om het schip van de oude ramen te ontdoen!
Beresterk!
De vijf grote voorramen zijn er tijden de bouw als eerste in gelijmd en daarna is de stuurstand er achter getimmerd. Je kunt er aan de binnenkant amper bij komen om de kitranden los te snijden, maar goede raad is niet duur... De ramen werden door de vakmannen aan de beide zijden dichtgeplakt met duct tape om te voorkomen dat de glassplinters alle kanten op zullen vliegen en daarna met een voorhamer ingeslagen. Ik verzeker je, dat was niet met één slag klaar! De reactie van de mannen was; “Die ruiten had geen enkele zee er zonder voorhamer uit gekregen Evert, daar hoef je nooit meer bang voor te zijn!”
Ik slaap weer lekker al de wind om het schip giert…
Evert.