Orthopedist, schipper, scheepsbouwer en vrijwilliger Evert Stel weet de afstand tussen zeiler en motorschipper op grootse wijze te verkleinen. "Watersporters doen het met zijn allen!" is zijn credo. Zoals velen hem als bootjes gek betitelen, zijn z'n nautische verhalen een ode aan het leven op het water en meer. Het gaat veelal gepaard met een onbaatzuchtige levensinstelling en liefde voor de medemens, gelardeerd met zijn - vaak- zo typische humor.
Het is 230 pagina's lang 'biechtstoel', zoals het column in de Waterkampioen. Toch zit er een goed verhaal in en het is met recht een nautische biografie.
Wat een bijzonder boek heb je geschreven. Vaak met een glimlach zitten lezen, maar wat me vooral opviel dat je zo'n doorzetter bent. Enorm. Hartstikke goed.
Ik heb een aantal avonden niets aan mijn man gehad. Hij heeft de hele tijd liggen schuddebuiken op de bank tijdens het lezen.
Heel herkenbaar maar humoristisch neergezet. Het is een boek wat pakkend is en wat je niet weglegt. Ik had de neiging het in één keer uit te lezen.
Ik heb van mijn vrouw het boek "Bootjesgroei"gekregen en - ondanks de drukte van Oerol - het in een adem uitgelezen! Wanneer komt de film uit? De nieuwe "Kluun"is geboren.
Je hebt wel een heel bijzonder boek geschreven. Mijn zoon heeft me tijdens het lezen regelmatig zien schaterlachen. Dit wekte zijn nieuwsgierigheid. Hij is 18 jaar en heeft nog nooit een boek gelezen. Dit is zijn eerste boek en hij verslindt het!
Ik wil even kwijt dat ik bij lezing in een prettige flow zat en heb genoten van uw boek en schrijfstijl met de heerlijke humor en zelfspot.
Op 1 juni startten we voor 2,5 maand met onze Scandinavië-reis. Tijdens onze heenreis heb ik zelfs met een dikke 7Bft nog smakelijk om je boek gelachen Evert. Helaas herken ik vele zaken. Ron is er nog niet toe gekomen om het te lezen (de schipper had het héél druk) maar ik wil nu alvast zeggen dat ik het zeer geslaagd vind. Ik heb het ook al diverse mensen aangeraden.
Maar dit is toch sterk, dat op het moment dat jullie mij deze mail sturen, zit ik me net te verkneuteren, met een glas wijn en knapperend haardvuurtje, met je boek Bootjesgroei.
Een vlucht A'dam-Riga en een terras in Riga waren voldoende om het boek in 2 maal één adem uit te lezen. Man, wat heb ik ervan genoten.
Als niet lezer, ben ik gisteravond begonnen in je boek en kon niet meer stoppen. Om 03.00 uur werden de ogen wel heel zwaar, was de fles wijn leeg en was ik waar ik wezen wilde, na de Nolimit episodes. Vandaag op het strand heb ik je boek uitgelezen.
Het boek geeft weer wat hij allemaal voor elkaar krijgt, maar ook wat er – door allerlei oorzaken - mis gaat. Met name dat laatste maakt het tot een fascinerend verhaal.Dogma...
Halverwege dit jaar heb ik velen van jullie enthousiast gemaakt over het feit dat ik columnist zou worden voor het blad Zeilen. Degenen die het blad hebben aangeschaft en geen column van mij tegen kwamen moet ik teleurstellen, want het volgende heeft zich voorgedaan:
In het voorjaar van het afgelopen jaar werd ik benaderd door redactieleden van het blad Zeilen met de vraag of ik maandelijks een column in het blad wilde schrijven. "Ik krijg bij het lezen van jouw columns altijd een glimlach om mijn mond en dat is een teken dat ik het erg plezierig geschreven vind!" was de reactie van de toenmalige redacteur.
We spraken af dat ik met regelmaat een column tegen vergoeding zou insturen (opbrengst voor Stichting Vaarwens). In het augustusnummer werd mijn eerste column geplaatst en het werd met succes ontvangen bij de lezers. Ondertussen had ik nog een tiental leuke anekdotes (met name over zeilen en alles wat daar mee samenhangt) ingezonden, maar er werd tot mijn verbazing niets meer van geplaatst. Even na onze afspraak trad er namelijk een nieuwe hoofdredacteur aan. De nieuwe hoofdredacteur is van mening dat iemand die motorboot vaart niet over zeilen kan schrijven... laat staan columns. Het eeuwige dogma steekt de kop dus weer op... Wat een verwatenheid! Motorbootvaarders kunnen niet schrijven over zeilen! Met andere woorden... motorbootvaarders zijn kennelijk van elk literair zeilbesef gespeend.
" Wat een hovaardij! Uitsluitend als je je op een primitieve wijze door een zeiltje laat voortzeulen, behoor je kennelijk tot de intelligentsia...!" zou collega columnist Ron zeggen.
Daarom heb ik besloten om met grote regelmaat één van mijn columns op onze Meanderships site te plaatsen.
Een link vanaf Facebook houdt jullie ervan op de hoogte. Veel leesplezier...